Arthur van Schayk (Remeha) over waterstofmissie: ‘Niet lullen maar poetsen’
In samenwerking met De Ondernemer deden we een rondgang langs de CEO's en CIO's van de acht Missie H2 partners en schotelden we ieder een dilemma voor. In het laatste deel Arthur van Schayk, CEO van Remeha.
Als het om waterstof gaat, is Nederland een kartrekker. Maar willen we in 2030 een volledig functionerende waterstofeconomie realiseren, dan moet er tempo gemaakt worden. Arthur van Schayk, algemeen directeur van Remeha, maakt zich er hard voor. ,,We moeten de kracht van waterstof effectief doorvertalen naar de consument.’’ Maar is waterstof werkelijk zo zaligmakend?
Welk expertisestuk neemt Remeha op zich in de waterstofmissie
Arthur: ,,Als we het over waterstof hebben, dan praten we al gauw over industrie. Maar ook in de gebouwde omgeving – denk aan woningen, bedrijfspanden en openbare ruimtes – wordt waterstof een van de belangrijke energiedragers. Bij Remeha zijn we al ver in de ontwikkeling van onze waterstofketel die op korte termijn seriematig geproduceerd wordt. Bovendien zijn al onze ketels geschikt voor 20% bijmenging van waterstof. Er zijn al diverse grote projecten in Nederland waar Remeha bij betrokken is, waar woningen voorzien zijn van deze waterstofketel. Wij blijven een actieve rol spelen in de uitbreiding hiervan en hebben daarnaast via de installateurs een sterke verbinding met de consument, wat ons in staat stelt de waterstofboodschap ook naar de mensen thuis te brengen.
Waarom is de stuurgroep achter Missie H2 zo belangrijk?
,,We vertegenwoordigen allemaal een schakel in de waterstofmissie. Van productie (Shell), tot opslag (Port of Amsterdam), tot infrastructuur en de vertaalslag naar de consument. Samen staan we sterker in de missie, vergroten we kennis, maar vooral slagkracht.’’
En die slagkracht is hard nodig, willen we in 2023 hét waterstofland zijn, nietwaar?
,,Inderdaad. De plannen die er liggen, moeten nú tot uitvoer komen. Het begin is er, maar willen we voorop blijven lopen, dan moeten we niet op die plannen blijven zitten. Niet lullen maar poetsen!’’
